Patrycja Jagiełło-Wiater – behawiorysta, kynoterapeuta, treser
www.psiuniwersytet.pl
Jak reagować na agresję psa, żeby nie dochodziło do kłótni?
Bardzo rzadko się zdarza, że między psami, które chcą sobie pewne rzeczy wytłumaczyć w sposób bardziej dobitny, dochodzi do jakichś krwawych rozrób. Właściciele często wpadają w panikę i od razu chcą biec, żeby te psy rozdzielać. Wtedy zawsze mówię im, żeby je zostawili, że one sobie poradzą. I tak się zazwyczaj dzieje: jedno, dwa warknięcia, potem 10-sekundowa przepychanka i każdy odchodzi w swoją stronę, i mają pewne rzeczy ustalone. Zatem, jak reagować na agresję psa? Najlepiej nie interweniować zbyt wcześnie.
Jak reagować na agresję psa? Na pewno warto wiedzieć kiedy i w jaki sposób ingerować w psią kłótnię. Czasami zdarza się, że nieumiejętna interwencja właściciela tylko pogarsza sytuację i wzmacnia agresywne zachowanie psa.
Trzeba wiedzieć, kiedy się wtrącić
Wiem, że trudno jest przekonać właściciela, żeby w sytuacji konfliktowej zamknął oczy i po prostu odszedł. Jednak czasami, możemy swoją nieumiejętną ingerencją – jeśli podejdziemy w nieodpowiednim momencie czy w nieodpowiednim miejscu dotkniemy psa – dać zwierzęciu na tyle wsparcia i “poweru”, że coś, co mogłoby się zakończyć w 10 sekund, staje się jatką i kończy się szyciem. U siebie na placu zazwyczaj mówię, że jedyną osobą, która może dotknąć psa, jestem ja. Czasami bowiem, pewien rodzaj dotyku może psa wzmocnić, a inny z kolei – odebrać mu trochę pewności siebie. Dlatego trzeba wiedzieć gdzie i kiedy psa poklepać. Kiedy sytuacja na placu czy w parku robi się nerwowa i widać, że psy biegają na sztywnych łapach z ogonami w górze, zdarza się, że mała ingerencja „z dobrej woli”, np. poklepanie psa, doprowadza jedynie do zaostrzenia konfliktu. Zamiast rozładować atmosferę, my go jeszcze niechcący podjudzamy.
Uczyć psa przez doświadczenie
Największym błędem, który popełniamy, jeżeli mamy agresywnego psa, jest unikanie sytuacji, w których on robi się agresywny. Kiedy widzimy “wrogiego” psa – schodzimy mu z drogi, albo wychodzimy bladym świtem, żeby nie spotkać innych psów. Postępując w ten sposób niczego psa nie uczymy, żadnego progresu tu nie będzie, a przy okazji skazujemy się na spacery bladym świtem już do końca życia. A tak naprawdę jest to kwestia pracy. Oczywiście są wyjątki i czasami trudno jest wyplenić agresywne nawyki psa, ale nie jest to niemożliwe.
Zobacz też:
Przywitanie z psem – czego nie robić?
Pies żebrze przy stole – jak go tego oduczyć?
Udomowienie psa ze schroniska – żelazne zasady
Tak naprawdę między psami, które na siebie warczą lub szczekają, rzadko dochodzi do poważnych kłótni. Zdarza się natomiast, że nieumiejętna interwencja właściciela, który myśli, że psy zaraz się pogryzą, tylko pogarsza sytuację. Zamiast rozładować napięcie - podsyca agresję. Dlatego nie należy wtrącać się zbyt wcześnie. Trzeba wiedzieć, w którym momencie wkroczyć do akcji i jak zareagować, żeby nie zaostrzyć psiego konfliktu.
