Dr n. wet. Kourou Dembele – dermatolog
Przychodnia Weterynaryjna Białobrzeska
Atopowe zapalenie skóry u psów to choroba wrodzona
Atopowe zapalenie skóry u psów przebiega zazwyczaj ze świądem. Przy rozpoznaniu tej choroby trzeba bardzo uważać, ponieważ istnieje wiele schorzeń, którym towarzyszy świąd, a nie każde z nich jest atopowym zapaleniem skóry. AZS wiąże się z nadwrażliwością na alergeny wziewne: pyłki traw, drzew, chwastów, na roztocza kurzu domowego. Pyłki te wywołują nadmierną reakcję układu odpornościowego w zakresie produkcji niektórych przeciwciał, tzw. IgG. Dlatego dochodzi do reakcji alergicznej i z tym wiąże się świąd.
Jak rozpoznać atopowe zapalenie skóry
Przy rozpoznaniu atopowego zapalenia skóry u psów opieramy się kilku kryteriach diagnostycznych. Objawy powinny wystąpić u psów poniżej trzeciego roku życia, trzymanych w domu; świąd jest samoistny, tzn. występuje bez przyczyny i jest podatny na działanie glikokortykosterydu, a zmiany na skórze pojawiają się w przedniej części ciała zwierzęcia; nie ma zmian na brzegach małżowin usznych, ani w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Te kryteria występujące łącznie, pozwalają podejrzewać, że mamy do czynienia z atopowym zapaleniem skóry.
Wykluczenie innych chorób
Następnym etapem diagnozowania AZS jest wykluczenie innych chorób przebiegających ze świądem, czyli: świerzbu, łojotokowego zapalenia skóry czy obecności pasożytów. Po wykluczeniu tych chorób robi się konkretne badania w kierunku atopii. Są to na przykład testy z surowicy na alergeny wziewne, czyli tzw. testy screeningowe. Pozwalają one sprawdzić, która grupa alergenów wychodzi dodatnio.
Immunoterapia
Atopowe zapalenie skóry u psów ma przebieg przewlekły i leczenie trwa w zasadzie przez całe życie. Dostępne są różne preparaty, które można stosować w zależności od natężenia świądu i od reakcji organizmu (każdy organizm inaczej reaguje na poszczególne leki). Dlatego najlepszą metodą leczenia, zwaną metodą z wyboru, jest immunoterapia swoista, czyli szczepionka. Niestety w praktyce nie zawsze jest ona skuteczna. Szczepionkę podaje się we wzrastającym stężeniu, ale na efekty trzeba czekać od sześciu miesięcy do roku. W międzyczasie, jeśli pies nadal się drapie, trzeba stosować dodatkowe leki. Leki te z kolei, często osłabiają działanie szczepionki. Dlatego przechodzi się do leczenia farmakologicznego. Lekami z wyboru przy tym leczeniu są glikokortykosterydy, dosyć niepopularne, gdyż każdy się ich obawia, ale jest to pewna możliwość, którą mamy do wykorzystania. Jeśli ktoś nie chce stosować glikokortykosterydów, to są inne leki, np. cyklosporyna, analogi prostaglandyna, pentoksyfilina. U jednego zwierzaka zadziała ten lek, a u drugiego – inny. Ostatnio dostępny jest nowy lek – apoquel, który nie jest preparatem sterydowym.
Zobacz też:
Alergia skórna u psa, problemy ze skórą psa – gdzie szukać pomocy?
Uszy – właściwa pielęgnacja, możliwe infekcje