Chejletielloza – wędrujący łupież

Marta Ambroziak Dogru – lekarz weterynarii, Gabinet weterynaryjny Pupil Piastów

Chejletielloza czyli wędrujący łupież to choroba pasożytnicza. 

Chejletielloza jest zoonozą, czyli chorobą niebezpieczna także dla człowieka 

 

cheyletiella

Cheyletiella to roztocze pasożytnicze czyli pajęczak o rozmiarze około 0,5 mm. Pajęczaki osiągają rozmiary od mikroskopijnych po widoczne gołym okiem (nawet 3 cm). Roztocza są na ogół saprofagami, ale wiele jest wśród nich pasożytów. W toku ewolucji pasożyty dostosowały się do różnych środowisk: żyją w glebie, kurzu, w wodach słodkich i gorących źródłach.  a nawet w gorących źródłach. Samica cheyletielli  składa na skórze zwierzęcia jaja, z których po kilku dniach wylęga się larwa, która już po kilku dniach osiąga stadium aktywne płciowo i rozmnaża się dalej. Samce po kopulacji zamierają.

Cheyletiella jest chorobą wywoływaną przez roztocza powodujące łupież u kotów lub psów.

Zainfekowane zwierzę wygląda jakby było posypane mąką.

Zazwyczaj łupież lokalizuje się wzdłuż grzbietu, towarzyszy temu większy lub mniejszy świąd, gdy pies czy kot się drapie dochodzi do uszkodzenia naskórka, czyli pojawiają się wykwity wtórne, krostki, zadrapania itd. Jeżeli mamy w stadzie króliki, psy, to zazwyczaj chore są wszystkie zwierzęta, gdyż choroba jest dosyć mocno zaraźliwa.

Chorobę rozpoznajemy wtedy, gdy już się rozwinęła

fot: cal.vet.uppen.edu

fot: cal.vet.uppen.edu Zazwyczaj  choroba objawia się: grudkami łojotokowymi,  łupieżem, łuszczeniem naskórka,  nadwrażliwością skóry,  świądem, czasem wypadaniem sierści. Na skórze psa żeruje Cheyletiella  yasguri, na kociej – cheyletiella blakei. Niektóre zwierzęta dobrze znoszą obecność roztoczy, inne silnie reagują. Niektórym psom i kotom jedynie łuszczy się skóra , inne cierpią z powodu świądu, zgrubień naskórka, wtórnych zakażeń. 

Jedynym objawem jaki występuje przy tej chorobie jest łupież.

Jest on spowodowany tym, że pies lub kot się drapie.

Na skórze zwierzęcia żerują wszystkie postacie tego roztocza, czyli nimfy, larwy i osobniki dorosłe. Pies się drapie, kot się drapie, wyglądają jakby były posypane mąką. Zazwyczaj w wyniku drapania dochodzi do uszkodzenia naskórka.

Bywa tak, że dochodzi do wtórnych nadkażeń bakteryjnych, dochodzi do ropowicy skóry, także potem leczymy już wtórne zakażenia, natomiast musimy znaleźć przyczynę pierwotną, czyli roztocze.

Diagnoza i leczenie cheyletiellozy

Leczenie jest proste. Leczymy całe stado zarażone preparatami typu: Iwermektyna, Fipronil. Są to preparaty, które są powszechnie dostępne w lecznicach weterynaryjnych.

Zdiagnozowanie tej choroby jest również proste, w zasadzie każdy lekarz, który dysponuje mikroskopem, pobierze sobie zeskrobinę ze skóry i ją obejrzy. Zobaczy tam na szkiełku takie chodzące pajączki.

Inną metodą jest test przylepca wykonywany zwykłą taśmą klejącą: bierzemy taśmę klejącą, przyklejamy do psa, następnie na szkiełko w mikroskopie i oglądamy.

Uwaga! Niebezpieczeństwo dla człowieka! 

Trzeba zaznaczyć, że cheyletielloza jest  zoonozą, czyli chorobą, która przenosi się również na ludzi.

U ludzi zarażonych cheyletiellą często pojawia się grudkowe zapalenie skóry. Zmiany obejmują najczęściej ramiona, klatkę piersiową, uda. Skóra w tych miejscach staje się nadwrażliwa i swędzi.

Ropowica – powikłanie cheyletiellozy

Ropowica to stan zapalny skóry, który często rozszerza się na inne narządy powodując stany zapalne z sepsą włącznie.  Objawy ropowicy to: wysoka gorączka, ból, obrzęk i zaczerwienienie objętego zapaleniem miejsca. Chorobę leczy się antybiotykami.

Zobacz też: 

Nużyca u psa i kota

Syndrom urologiczny kotów 

Prawidłowe odrobaczanie psa i kota

 

 

 

One thought on “Chejletielloza – wędrujący łupież

  1. Pingback: Wędrujący łupież « Wspólnota Mieszkaniowa

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *