lek. wet. Franek Paśko
Przychodnia weterynaryjna Jacek Bany w Legionowie
Jak wybrać psa dla siebie i rodziny tak, aby zwierzę nie cierpiało, a rodzinie nie przysporzyć problemów?
Kiedy ulegamy prośbom dzieci albo własnemu pragnieniu i decydujemy się na psa, należy poważnie zastanowić się skąd i jakiego zwierzaka chcemy udomowić.
Aby sprawdzić czy hodowla, z której chcemy wziąć psiaka jest dobra, należałoby popytać tych, którzy z tej hodowli już skorzystali, są z nią związani i dowiedzieć się, jaka jest ich opinia.
Jak ocenić hodowlę?
Znalezienie wcześniejszych kupców psów z takiej hodowli jest trudne, dlatego najlepiej spotkać się z hodowcami, wejść do hodowli i zobaczyć w jakich warunkach przebywają psy, suczki ciężarne. Warto też przyjrzeć się temu, w jaki sposób odbywa się odchów psów. Uzyskanie tych informacji pozwala na wyrobienie sobie zdania na temat konkretnej hodowli. Jeżeli hodowca nie za bardzo chce nas wpuścić do swoich psiaków, choć oczywiście ma do tego prawo, to już może sugerować, że coś próbuje ukryć. Nie zawsze tak jest, ale wiedza o tym, w jakich warunkach szczenięta przebywały w pierwszych dnia i tygodniach swojego życia pozwoli ocenić ich kondycję w momencie, w którym zdecydujemy się na kupno.
Jak dobrać psa do rodziny
Dobranie odpowiedniego psa do rodziny jest bardzo istotne. Trzeba mieć świadomość, że pies jest towarzyszem życia, zabaw, ale jest również żywym stworzeniem, które ma swoje potrzeby i genetycznie wbudowane predyspozycje i wymagania.
Inaczej będzie zachowywał się pies typowo” kanapowy”, inaczej pies myśliwski, a jeszcze inaczej pies stróżujący. Bardzo często ludzie decydują się na zakup np. labradora, bo według powszechnej opinii są to przyjazne dzieciom zwierzęta. I rzeczywiście labradory mają dużą tolerancję na typowo dziecięce zachowania typu ciągnięcie za uszy, za ogony; są wytrzymałe psychicznie. Jednak trzeba też pamiętać, że labrador potrzebuje dużo ruchu. To nie jest pies, który będzie mógł w domu spędzić 10 – 12 godzin podczas gdy nikogo w domu nie będzie, bo rodzice są w pracy, a dzieci w szkole. Na dłuższą metę takie zwierze będzie się męczyło w takich warunkach. Tak samo psy pracujące np. husky czy malamuty genetycznie są stworzone do tego by praktycznie cały dzień biegać. W spokojnych warunkach będą nieszczęśliwe i to będzie generowało problemy, również zdrowotne. Jeśli zaś uprawiamy intensywny tryb życia, dużo wyjeżdżamy i chcemy ze sobą zabierać psa, to jeśli jest to pies typowo kanapowy czy stróżujący – może prowadzić do wielu nieporozumień na linii właściciel – pies. Pies nie będzie kondycyjnie nadążał za właścicielem, który będzie np. jeździł na rowerze czy chodził po górach. O wiele lepiej by się czuł gdyby miał własny rewir i w nim się poruszał.
Yorków nie trzeba wyprowadzać?
Trudno o bardziej rozczulający obrazek niż baraszkujący szczeniaczek. Bolesna prawda jest jednak taka, że z każdego szczeniaka wyrośnie dorosły pies – mający właściwą rasie naturę i potrzeby. Biorąc psa trzeba pamiętać, że nie wszystkie rasy tolerują dzieci, nie wszystkie psy będą biegać kilometrami za jadącym rowerem właścicielem, a jeszcze inne często i głośno szczekają.
Istnieje pogląd, że niektóre rasy nie wymagają specjalnej opieki ani wychodzenia na spacer. Powszechna opinia wśród tych ras umieszcza Yorki.
Poglądów jest cała masa i z takimi też się spotkałem. Trzeba pamiętać, że każdy pies potrzebuje ruchu i socjalizacji z innymi zwierzętami.
Oczywiście są rasy miniaturowe, które są w zamyśle stworzone do tego aby w warunkach, domowych towarzyszyć człowiekowi, ale to nie znaczy, że to jest pies który nie ma prawa ujrzeć światła dziennego i który nie powinien wychodzić na dwór i bawić się z innymi psami. On się oczywiście nauczy załatwiać w kuwetę i nie będzie domagał się wyjścia na spacer, bo swoje potrzeby będzie załatwiał w domu i będzie to robił we względnej czystości, natomiast dla jego zdrowia psychicznego, dla jego rozwoju psychicznego bardzo istotne jest, żeby on się bawił. A najlepiej będzie się bawił z innymi psami, a nie z człowiekiem czy z dziećmi. On się potrzebuje podszczypać po ogonie, po uszach, poturlać się po trawie, a czasem nawet wytarzać w mało pachnących rzeczach – ale to jest pies i dla jego zdrowia psychicznego jest mu to potrzebne. Tak że wszelkiego rodzaju opinie, że pies nie potrzebuje wychodzić na dwór są błędne. On potrafi z tym żyć, bo to jest zwierzę, które się przystosowuje do wielu różnych sytuacji, ale dla jego komfortu psychicznego istotne jest żeby te spacery były regularne.
Zobacz też:
Kiedy ulegamy prośbom dzieci albo własnemu pragnieniu i decydujemy się na psa, to należy poważnie się zastanowić nad tym, skąd i jakiego zwierzaka chcemy udomowić. Trzeba mieć świadomość, że pies jest towarzyszem życia, zabaw, ale jest również żywym stworzeniem, które ma swoje potrzeby, genetycznie wbudowane predyspozycje i wymagania. Inaczej będzie zachowywał się pies typowo" kanapowy", inaczej pies myśliwski, a jeszcze inaczej pies stróżujący.
