Patrycja Jagiełło-Wiater – behawiorysta, kynoterapeuta, treser
www.psiuniwersytet.pl
Każdy pies jest indywidualnością, tak jak każdy człowiek
Należy pamiętać, że nawet w jednym miocie szczenięta po tych samych rodzicach, różnią się pod względem cech osobniczych. Nie jest powiedziane, że muszą zachowywać się w ten sam sposób. Przeciwnie, jeden może podgryzać, drugi może być szczekliwy, a jeszcze inny – osowiały, bowiem każdy pies jest indywidualnością.
Od ekscytacji do apatii
Ludzie często opowiadają mi, że wzięli ze schroniska akurat tego konkretnego psa, ponieważ wszystkie inne szczekały i się łasiły, a ten zachowywał się odmiennie. To wcale nie jest dobre. Emocje powodują, że pies zachowuje się właśnie tak, a nie inaczej, jednak czasami te emocje są tak silne lub pies jest tak wycofany, że nie ma nawet ochoty szczekać. Z jednej strony mamy więc nadmierne pobudzenie, które wiąże się między innymi z jedzeniem rzeczy niejadalnych, nerwowym kręceniem się w kółko, czy z wygryzaniem sobie ran w ogonie i łapach. Jednak po drugiej stronie skali pojawia się apatia, chodzenie z kąta w kąt, całkowite pogodzenie się ze swoją sytuacją. Zależy to oczywiście od psa, jego rasy oraz cech osobniczych.
Jeden spokojny, nie wadzi nikomu, drugi – najdziksze wymyśla swawole
Zdarzają się w jednym miocie psy wybitne i całkowicie “wyłączone”. Podczas testów na przykład, jeden szczeniak może wyróżniać się tym, że wszędzie go pełno i gdyby mógł, to skakałby po ścianach, natomiast drugi podczas testu cały czas siedzi i patrzy się w jeden punkt. Są to dwa psy o zupełnie różnych charakterach, mimo że pochodzą z tej samej hodowli i mają tych samych rodziców.