Antonina Kondrasiuk – zoopsycholog
www.zoopsycholog.com
Koty i człowiek – zwierzęta oczekują od nas tylko jednego: szacunku. Po co więc kotu człowiek?
Jeżeli ktoś potrzebuje maskotki, pieszczocha, wielbiciela – niech lepiej zainwestuje w psa. Koty oczywiście, także mają różne charaktery, ale skłonność do pieszczot nie jest u nich reguła.
W sytuacjach, kiedy dochodzi do konfliktu z drugim kotem albo kot się czegoś wystraszy – nie prosi o pomoc człowieka, tylko próbuje sobie poradzić sam. I radzi sobie na rozmaite sposoby; może się zdarzyć, że nawet zaatakuje człowieka, który chce w danej sytuacji mu pomóc, bo jest tak skupiony na konieczności obrony, że idącego z pomocą człowieka może uznać za wroga.
Śliczne, małe puszyste kotki – aż proszą się, żeby je przytulać, ugniatać, całować, wałkować etc. Koty tego nie znoszą. Im bardziej chcemy kota oswoić, tym bardziej musimy szanować jego nastroje i niezależność. Żelazna zasada brzmi: jak kot będzie chciał pieszczot, to sam się po nie zgłosi. Ludowe porzekadło o kocie chodzącym własnymi ścieżkami powstało na podstawie setek lat doświadczeń. Nie lekceważmy go.
Terytorializm kota
Kot używa też rozmaitych atrybutów, np. oznaczania swojego terytorium. Jeżeli kot jest zaniepokojony, to zamiast przyjść do człowieka i powiedzieć mam problem, pomóż mi, próbuje sobie radzić sam, np. poprzez znaczenie terenu moczem.
Potrzeba niezależności
Trzeba pamiętać, że w kotach jest duża potrzeba niezależności. To co najbardziej cenię w kotach to fakt, że współżycie z nimi opiera się na zasadach partnerskich, że kot nie jest nigdy podporządkowany, że kota nie można do niczego zmusić, że można czasami kota przechytrzyć, ale na pewno nie siłą i łamaniem jego woli. Odnosi się to zarówno do codziennych kontaktów – kot przychodzi na pieszczoty wtedy, kiedy ma na to ochotę, a także do innych życiowych sytuacji, kiedy on np. kontestuje kuwetę, którą mu dajemy. Nie jesteśmy w stanie zmusić kota, by zaakceptował kuwetę, czy żwirek, jeśli mu nie pasuje, choć my sami uważamy go za idealny. Kot ma na ten temat swoje zdanie i będzie dotąd się załatwiał poza tą kuwetą, dopóty, dopóki nie dojdziemy do wniosku, że coś jest nie tak. To są zasadnicze cechy kociego charakteru.
Różnice charakteru między kotem i psem
W przypadku psa jest inaczej. Prawdopodobnie wiąże się to z faktem, że pies jest zwierzęciem stadnym, że każde zwierzę, które żyje w stadzie ma w swoim etogramie, w swoim zachowaniu potrzebę współpracy, pewnego kompromisu. Jeśli ktoś jest silniejszy od psa fizycznie lub psychicznie, to pies musi mu ustąpić, musi się podporządkować, a nawet trochę tego potrzebuje. W kontakcie z człowiekiem, który, przynajmniej w większości przypadków intelektualnie dominuje nad psem, to pies uznaje jego wyższość . Pies żyje całkowicie w ludzkim świecie, według reguł ustanowionych przez człowieka, więc nie ma innego wyjścia. Dobrze, kiedy ma mądrego przewodnika, który będzie kierował, a pies będzie wykonywał jego polecenia. Kot natomiast nie potrzebuje takiego szefa. On sam jest dla siebie szefem i sam decyduje o pewnych rzeczach. Jeżeli człowiek to uszanuje i pozna kocie potrzeby, które nie są bardzo skomplikowane – koty też działają wg pewnych reguł i zasad – to wtedy panuje harmonia. Jeżeli respektujemy to, że kot przychodzi do nas na kolana wtedy, jak on chce i nie zmuszamy go do tego, to mamy pieszczotliwego kota, który przychodzi nam na kolana. Jeżeli go zmuszamy, przytulamy, podnosimy on raczej będzie wtedy uciekał, unikał. Taka jest kocia natura.
Zobacz też:
