Osocze krwi w leczeniu zwierząt

Bożena Marczak-Bryzek, Specjalistyczny Weterynaryjny Bank Krwi

Specjalistyczny Weterynaryjny Bank Krwi

Osocze krwi może mieć różne zastosowania

Od niedawna wykorzystuje się osocze między innymi jako środek wspomagający w leczeniu chorób zakaźnych.

W weterynarii można stosować samo osocze krwi lub preparaty od niego pochodzące, mianowicie krioprecypitat. Jest to stosunkowo rzadko używany preparat, stosowany najczęściej przy leczeniu hemofilii i zespołu von Willebranda. Samo osocze, ze względu na to, że zawiera czynniki krzepnięcia jest wykorzystywane podczas leczenia zwierząt, które spożyły trutkę na gryzonie. Związki zawarte w tej truciźnie niszczą układ krzepnięcia u psa i jeżeli zwierzę nie otrzyma osocza, może się wykrwawić. Oczywiście w takiej sytuacji należy również podać odpowiednie leki zawierające witaminę K.

Osocze krwi można podawać kociętom i szczeniakom tuż po urodzeniu. Stosuje się je także w leczeniu chorób zakaźnych, np. parwowirozy i panleukopenii.

Cenne przeciwciała

Od niedawna osocze stosuje się także jako środek pomocniczy w leczeniu chorób zakaźnych. U psów pobiera się je od „ozdrowieńców” i wykorzystuje do leczenia parwowirozy, natomiast u kotów – panleukopenii (zakaźnego zapalenia jelit). Co więcej można również używać go do leczenia herpeswirozy, choroby powodującej ogromną umieralność szczeniąt po urodzeniu w zarażonym miocie. Jedynym sposobem na zahamowanie tej śmiercionośnej choroby jest osocze zawierające przeciwciała. Jest jednak niewiele zwierząt, które przeżyły herpeswirozę, więc pozyskiwanie od nich osocza jest rzadkością. W klinice staramy się, aby zwierzęta były regularnie szczepione, co sprawia że ich poziom przeciwciał jest wysoki. Jednak nie jest ich aż tak dużo, jak na przykład w surowicach.

Dla maluchów

Kociętom podaje się świeżo rozmrożone osocze tuż po urodzeniu w ciągu pierwszych 24 godzin. Osocze można stosować jako zastrzyki podskórne, gdyż 2-3 dniowemu kociakowi nie można go podać dożylnie. Ewentualnie można spróbować wstrzyknąć je w kość, doszpikowo, jednak najczęstszą metodą jest podanie pod skórę. Osocze można stosować w ten sam sposób u szczeniąt.

Pobieranie krwi

Przed oddaniem krwi zwierzęta są dokładnie badane. Następnie psa kładziemy bokiem na stole i golimy niewielki fragment skóry. Procedura ta przypomina trochę przygotowanie do zabiegu operacyjnego. Po nałożeniu dwóch warstw środków odkażających, pobieramy krew poprzez wkłucie w żyłę jarzmową – duże naczynie krwionośne. Banki krwi są z reguły wyposażone w urządzenia służące do mieszania krwi ze środkiem odżywczym i antykoagulantem. Po zakończonym pobraniu krwi pies musi pozostać przez pewien czas na stole, aby nie zakręciło mu się w głowie po zejściu. U kotów sprawa wygląda trochę inaczej, ponieważ trzeba im najpierw podać środek uspokajający. Krew pobieramy do dużej strzykawki, po czym jest transportowana bezpośrednio do worka – znacznie mniejszego i zawierającego mniej antykoagulantu, niż ten przeznaczony na krew psią. Po zabiegu należy odczekać, aż kot odzyska świadomość. Kiedy sam położy się na mostku, przenosimy go do spokojnego pomieszczenia, aby nie drażniły go dźwięki dochodzące z zewnątrz. Z reguły właściciele zabierają swoje zwierzaki z lecznicy do domu po upływie około godziny. Ważne jest, by obserwować kota przez następne kilka godzin – powinien być pod stałą opieką, żeby nie zrobił sobie krzywdy.

Podsumowanie

Tytuł

Osocze krwi w leczeniu zwierząt

Opis

Medycyna weterynaryjna rozwija się równie szybko, jak ludzka. Od niedawna osocze krwi stosuje się w leczeniu u zwierząt chorób zakaźnych. Jak to działa i do czego jeszcze wykorzystuje się osocze, mówi Bożena Marczak-Bryzek ze Specjalistycznego Weterynaryjnego Banku Krwi.