Pies biegnie przy nodze – jak go tego nauczyć?

Marcin Pleti – triathlonista, ultramaratończyk

Jak sprawić, że pies biegnie przy nodze, równym tempem?

Rozmawiałem ostatnio z behawiorystką ze schroniska, która zaznacza, że psy są różne. Mój pies był od samego początku zorientowany na człowieka. Widać było, że lubi przebywać blisko. Bycie z człowiekiem i pilnowanie go, żeby nigdzie nie zniknął – to jego sposób funkcjonowania. Dawało mi to poczucie bezpieczeństwa. Mogłem go puścić i nie musiałem się bać, że zginie. Kiedy jesteśmy w lesie, na jakimś nowym terenie, mój pies biegnie przy nodze, albo trzyma się gdzieś niedaleko. Jednak gdy biegniemy szlakiem, który już znamy, potrafi wyprzedzić mnie nawet o kilkaset metrów, co nie zawsze podoba się ludziom, których spotykamy po drodze. Ale Dekret jest przyzwyczajony do ludzi, i to jest bardzo ważne.

Dekret zawsze trzyma się niedaleko swojego pana i czeka na niego na rozstajach dróg; fot Marcin Pleti

Inni ludzie nie powinni być dla psa atrakcyjni

Potencjalny turysta nie powinien być dla psa w żaden sposób atrakcyjny. Pies nie może na niego reagować, chcieć się zapoznać, czy wąchać. Powinien go po prostu minąć. Od chwili, kiedy zaczęliśmy razem biegać, przez wiele miesięcy spotkaliśmy dziesiątki ludzi i nic się nie wydarzyło. Dekret jest po prostu przyzwyczajony do tego, że na szlaku są także inni ludzie i nie zwraca na nich uwagi. Jedyne potencjalne niebezpieczeństwo, jakie może się pojawić to ktoś, kto prowadzi na smyczy innego psa, który jest agresywny, a mój Dekret jest sam. W takiej sytuacji najlepiej działa przywołanie, dlatego powinno być dobrze wyćwiczone. Nasz zwierzak nawet w sytuacji, kiedy obecny jest inny pies, zawołany – powinien przybiec, a nie zastanawiać się co z tym zrobić, nie mówiąc już o wejściu w interakcję.

Pies z dystansem

Mój pies zawsze miał dystans do wszystkich, z trudem się zaprzyjaźniał. Nie wiem, czy to wynika z jego przeszłości, którą nie do końca znam, czy z jego charakteru. Niełatwo jest się z nim zaprzyjaźnić. Po prostu trzyma dystans i tak samo jest na ulicy. Mieszkamy w centrum Krakowa, gdzie jest mnóstwo ludzi i psów, tam też chodzimy na spacery. W tej sytuacji pomaga fakt, że Dekret nie interesuje się innymi ludźmi. Chwilę po tym jak wziąłem go ze schroniska, zapisaliśmy się na zajęcia z tresury, bardzo podstawowej, podczas których ja nauczyłem się znacznie więcej od niego. Dowiedziałem się jak czytać i interpretować jego zachowanie. Nigdy nie miałem psa, dlatego było to dla mnie całkowicie nowe odkrycie. Nauczyłem się jak ja powinienem postępować, żeby on odczytywał właściwie moje zachowania. Poznałem też podstawowe zasady związane z tresurą i ćwiczeniem pożądanych nawyków u psa. Podczas biegania robiłem prostą rzecz: brałem ze sobą smaczki, wołałem go i za każdym razem kiedy przychodził, nawet jeżeli długo go nie było, dostawał nagrodę. To sprawiło, że z czasem zrozumiał, że opłaca mu się przyjść i w rezultacie robi to praktycznie zawsze. I bardzo ładnie mój pies biegnie przy nodze.

Czy karmić psa podczas biegu?

Mogę się tutaj powołać na regulamin zawodów dog trekkingowych (biegi z psem na orientację, na kilku dystansach, coraz popularniejsze w Polsce). My starowaliśmy na dystansie 42 kilometrów, chociaż ze względu na to, że jest to bieg na orientację, z reguły zawsze robi się tych kilometrów trochę więcej. Jest tam zalecenie, że w dniu zawodów psa nie należy w ogóle karmić. Powinien zjeść dnia poprzedniego, a w dzień, w którym biega, ma mieć pusty żołądek i jest to dla niego naturalne. To nie tak, jak w przypadku ludzi, że musimy się dobrze posilić, rano zjeść śniadanie, a dwie godziny później jesteśmy na starcie i biegniemy maraton. Pies może nie jeść nawet kilka dni z rzędu, nie jest to dla niego nic niezwykłego i bez problemu da sobie z tym radę.

Zobacz też:

Bieganie z psem – wspólna pasja

Czym karmić psy i koty?