Dr n. wet. Kourou Dembele – dermatolog
Przychodnia Weterynaryjna Białobrzeska
Jeśli pies łysieje to może mieć zaburzenia hormonalne
Kiedy pies łysieje to znak, że coś dzieje się w jego organizmie. Łysienie bowiem jest zazwyczaj tylko objawem czegoś ogólnego. Wyróżniamy trzy fazy porostu włosów: anagen, katagen i telogen – fazę ostatnią, w której włos wypada. Taki cykl jest przyjęty, uznany za prawidłowy i zawsze będzie przebiegał w tej kolejności.
Jeśli pies łysieje, trzeba przede wszystkim ustalić przyczynę tego problemu. Powodem może być na przykład nużyca – choroba wywoływana przez pasożyty, bytujące w mieszkach włosowych.
Porost włosów a hormony
Okazuje się, że część włosów ma właściwe receptory dla poszczególnych hormonów, dlatego łysienie jest w pierwszej kolejności objawem zaburzeń hormonalnych. Na przykład hormony tarczycy odpowiadają za fazę anagenu, czyli za porost włosa i są często wykorzystywane do pobudzenia tego procesu. Tak więc choroby na tle hormonalnym, takie jak niedoczynność tarczycy, choroba Cushinga, nadczynność lub niedoczynność jajników, doprowadzają do wyłysienia albo blokują część receptorów.
Pasożyty i bakterie
Zwykle mówi się, że wyłysienia mają charakter niezapalny. Ale zdarzają się też wyłysienia zapalne. Na przykład przy wyłysieniu niezapalnym może dojść do zaburzenia PH skóry. Flora bakteryjna nadmiernie się namnaża i pojawiają się objawy zapalenia. Są też choroby, które dotyczą mieszków włosowych np. grzybice. Jeśli włos jest zaatakowany przez grzybicę, zostaje uszkodzony i wypada. Albo nużyca, wywoływana przez pasożyty. Nużeńce bytują w mieszkach włosowych i w gruczołach łojowych. W momencie, gdy zaczynają się nadmiernie namnażać dochodzi do uszkodzenia włosów, które zaczynają wypadać i zwierzę łysieje.
Dobra diagnoza
Jeśli pies łysieje, patrzymy przede wszystkim, w których miejscach ciała. Kiedy łysienie jest symetryczne, czyli zwierzę traci włosy z jednej i z drugiej strony, zakładamy, że mamy do czynienia z zaburzeniami hormonalnymi. Ale trzeba bardzo uważać, ponieważ łysienie symetryczne wcale nie musi oznaczać zaburzeń hormonalnych. Dlatego najpierw należy zorientować się, czy łysienie ma charakter zapalny, czy nie. Jeśli ma, to trzeba wykluczyć wszystkie choroby, które mogą przebiegać ze świądem. Łysienie może bowiem występować np. przy atopii. Świąd jest tak silny, że pies się intensywnie drapie i na skutek mechanicznego uszkodzenia skóry, zaczyna tracić włosy. Istnieją też choroby mające charakter wrodzony, takie jak: łysienie wzorzyste, łysienie okresowe albo okresowa dysplazja mieszków włosowych. Powodów łysienia może być wiele, dlatego zanim zaczniemy leczenie zaburzeń hormonalnych, należy zawsze wykonać diagnostykę różnicową. I tak: wyłysienie plus zapalenie, wykluczą nam na przykład inne czynniki, które mogą być przyczyną choroby.
Zobacz też:
Chejletielloza – wędrujący łupież
Najczęściej przyczyną łysienia psów są zaburzenia hormonalne, ale aby rozpocząć leczenie trzeba mieć pewność, że wypadanie włosów nie jest objawem jakiejś innej choroby, np. nużycy.
