lek. wet. Jacek Bany – chirurg,
Przychodnia weterynaryjna Jacek Bany w Legionowie
Poród u psa lub kota najczęściej przebiega instynktownie
Suki i kotki na ogół rodzą same – trzeba wiedzieć, kiedy konieczna jest interwencja fachowca.
Pamiętajmy o tym, że jako właściciele powinniśmy zdobyć odpowiednią wiedzę na temat ciąży, porodu i tego co się może w tym czasie przydarzyć. Jeśli nie zdobędziemy takiej wiedzy, nie będziemy wiedzieli jak pomóc własnemu zwierzęciu.
Niektóre suczki czy kotki rodzą wielokrotnie, mają w tym doświadczenie i na ogół nie wymagają specjalnej pomocy. Musimy wiedzieć kiedy reagować i musimy wiedzieć jak przygotować siebie i zwierzę na to wszystko, co ma miejsce w okresie okołoporodowym.
Jak przygotować siebie i zwierzę do porodu.
W tym okresie zmienia się sposób żywienia i zachowanie zwierząt, trzeba dostosować również legowisko – tych rzeczy możemy dowiedzieć się od swojego lekarza weterynarii. Warto jest do niego zajrzeć i powiedzieć, że mamy zamiar rozmnażać swoje zwierzaki i to jeszcze zanim dojdzie do zapłodnienia. A to dlatego, że suczkę czy kotkę powinno się wcześniej przygotować poprzez odpowiednie szczepienia, odrobaczenie. Następnie w odpowiedniej fazie ciąży należałoby zmienić żywienie – te informacje można uzyskać w książkach i poradnikach, ale najlepiej będzie po prostu porozmawiać z weterynarzem. Jeśli dochodzi już do porodu, a nie mamy w tym żadnego doświadczenia, to dobrze byłoby się też umówić z lekarzem żeby asystował przy takim porodzie. Pokaże on wtedy jak odbiera się szczenięta, kiedy należy reagować, na co zwracać uwagę – to są rzeczy, których raczej nie nauczymy się z książek.
Zdrowy poród, zdrowe szczeniaki to efekt właściwego postępowania właściciela, świadomego potrzeb przyszłej mamy. Ważne jest czym karmimy zwierzę, jakie warunki do porodu mu stworzymy. Generalnie warto przewidzieć wybór suczki lub kotki, żeby później nie zaskoczyła nas przemiana ulubionej kanapy w oddział położniczy.
Cesarskie cięcie. Powikłania porodowe
Czasami pojawia się potrzeba wykonania cesarskiego cięcia. Zwykle dochodzi do tego wtedy, gdy jest tzw. niestosunek porodowy. Oznacza to, że płód jest za duży i nie może opuścić dróg rodnych. Czasami dochodzi do zagięcia takiego płodu, do zagięcia główki, czasem do odęcia. Jeśli płód obumrze wówczas dochodzi do wzdęcia i też nie może on opuścić dróg rodnych.
Takich powikłań porodowych jest więcej.
Macica może nie mieć siły porodowej, nie kurczy się właściwie i nie przesuwa tego płodu. Czasami także poród rozpoczyna się za wcześnie. Postępowanie w takich wypadkach zależy od oceny lekarza – powinien to zbadać i zadecydować czy cesarskie cięcie jest potrzebne.
Diagnoza przedporodowa
Obecnie przy coraz lepszej technice diagnostycznej można szybko sprawdzić w gabinecie różne parametry płodu: jego wielkość, wielkość główki. Można to ocenić poprzez badanie ultrasonograficzne (USG) – większość gabinetów jest dziś wyposażona w taki sprzęt.
Zabieg cesarskiego cięcia zwykle nie jest zbyt skomplikowany i przeprowadza się go dosyć szybko bez uszkodzenia płodu ani macicy.
Zwlekanie z takimi porodami prowadzi często albo do obumarcia płodu, albo zapalenia wewnątrz macicy i może się skończyć śmiercią dla suki.
