Stabilizatory kończyn – rodzaje, zastosowanie

Magdalena Ziółek – weterynarz, specjalista radiolog

Lecznica weterynaryjna Teodor

Stabilizatory kończyn stosuje się przy złamaniach i po operacjach

Stabilizatory kończyn, takie jak gips, szyna, orteza – jak sama nazwa wskazuje – służą do tego, aby ustabilizować kończynę. Używa się ich głównie przy złamaniach oraz po operacjach, na przykład stawów, żeby ograniczyć ruch danej kończyny lub ograniczyć ruch odłamów, które powstały podczas złamania. Dzięki temu zaczną się ładnie zrastać.

Stabilizatory kończyn mają za zadanie usztywnić kończynę.

Jako stabilizatory kończyn stosuje się opatrunki, ortezy, gips, a także stabilizatory wewnętrzne. Sposób usztywnienia zależy od rodzaju złamania czy zabiegu, jaki przeszedł pies lub kot.

Opatrunki i ortezy

Wybór metody stabilizacji zależy od rodzaju złamania, urazu czy zabiegu, jaki pies przeszedł. Do metod stabilizacyjnych zaliczamy wszelkiego rodzaju opatrunki, zarówno miękkie jak i gipsowe – są to najmniej inwazyjne sposoby na usztywnienie danej części kończyny. Kończynę, która ma się zrosnąć można unieruchomić częściowo, można również użyć stabilizatorów zewnętrznych oraz wewnętrznych, czyli wprowadzić sztywne elementy do kości i je połączyć, albo zastosować ortezę.

Kiedy staw jest niestabilny

Ortezy używane są w weterynarii bardzo rzadko, ponieważ zwierzęta nie lubią mieć czegoś na łapach, ale widziałam kilku pacjentów, którzy chodzili w ortezach. Są one najczęściej stosowane przy niestabilnościach stawów, przy stanach zapalnych, kiedy staw jest bardziej niestabilny. W takich sytuacjach rzeczywiście spełniają swoją rolę. Natomiast przy wszelkich rodzajach złamań, zerwaniach więzadeł oraz zmianach w stawach, takich jak zwichnięcie, używa się stabilizacji bardziej „drastycznej”, czyli gipsu oraz stabilizatorów wewnętrznych i zewnętrznych.

Stabilizatory

Co ciekawe, u kotów znacznie łatwiej jest zastosować stabilizatory wewnętrzne i zewnętrzne. Kiedy wprowadzamy śruby do kości lub obok niej, stabilizują one dany odcinek i pozwalają kości szybko się zrastać. Bardzo dobrze spełniają swoją rolę, ponieważ stabilizują odcinek, który ma się goić, ale nie unieruchamiają pozostałych części kończyny. Unieruchomienie całej kończyny może skutkować dłuższą rekonwalescencją i wolniejszym powrotem do zdrowia.

Gips nie zawsze jest najlepszy

Założenie gipsu unieruchamiającego większą część kończyny może prowadzić do zaników mięśniowych, ponieważ kończyna nie pracuje prawidłowo. Stabilizatory natomiast, w większości przypadków unieruchamiają jedynie miejsce złamania czy zwichnięcia, a pozostałe mięśnie i kości mogą normalnie funkcjonować. Sprzyja to szybkiemu powrotowi do zdrowia zwierzęcia. Trzeba też pamiętać, że gips nie wszędzie da się założyć. Na przykład nie jest to możliwe na kości ramiennej czy udowej, gdyż masa mięśniowa jest tam zbyt duża. Jedyną możliwością są wtedy stabilizacje wewnętrzne lub zewnętrzne, które dotyczą bezpośrednio złamanej kości.

Podsumowanie
Stabilizatory kończyn - rodzaje, zastosowanie
Tytuł
Stabilizatory kończyn - rodzaje, zastosowanie
Opis

Po urazach, operacjach lub złamaniach kończyn u psa czy kota, często trzeba unieruchomić chorą łapę. Magdalena Ziółek – weterynarz, specjalista radiolog, mówi o rodzajach stabilizatorów kończyn oraz ich zastosowaniach.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *