lek. wet. Jakub Boguszewski – okulista
Przychodnia dla zwierząt Vetika
Zaćma u psa i kota może być wrodzona
Zaćma to inaczej zmętnienie soczewki. Choroba utrudnia widzenie w różnym stopniu, w zależności od fazy jej rozwoju.
U samego źródła tej choroby leży zaburzenie funkcjonowania biochemicznego soczewki. Przyczyny zaćmy można podzielić na kilka grup. Zaćma u psa i kota może być dziedziczna – geny przekazywane z pokolenia na pokolenie warunkują powstawanie tego schorzenia. Przyczyna może być również pozapalna, np. zapalenie błony naczyniowej oka może powodować zaburzenie w odżywianiu soczewki, która nie jest unaczyniona (dlatego jest przezroczysta). Wszelkie zaburzenia we wnętrzu gałki ocznej, między innymi właśnie zapalenie błony naczyniowej oka, mogą powodować zaćmę, czyli nieprzezierność soczewki.
Zaćma u psa i kota może rozwinąć się w wyniku urazu oka. Wszelkie zaburzenia w gałce ocznej, zaburzenia w odżywianiu soczewki, mogą prowadzić do zaćmy.
Urazy oka
Kolejną przyczyną zaćmy może być uraz gałki ocznej, zarówno tępy jak i penetrujący. Uraz tępy powoduje na przykład nadwichnięcie lub zwichnięcie soczewki, co prowadzi do zaburzenia jej odżywiania. Uraz penetrujący z kolei, np. przez kolec, który przebił rogówkę i uszkodził przednią torebkę soczewki, też może doprowadzić do rozwoju zaćmy. Istnieje również grupa chorób o podłożu metabolicznym, takich jak cukrzyca, które często przyczyniają się do rozwoju zaćmy.
Wszystko, co znajduje się w żywym organizmie, zarówno u ludzi, jak i u zwierząt, żyje. Mogłoby się wydawać, że kości są strukturami z kamienia bądź skały, jednak są to żywe struktury zbudowane z komórek. Podobnie soczewka jest zbudowana z komórek, które muszą się odżywiać. Ze względu na to, że nie posiada ona naczyń krwionośnych (gdyby je miała byłaby nieprzezierna), to jest odżywiana w inny sposób – poprzez ciało szkliste, strukturę znajdującą się w komorze ciała szklistego za soczewką. Nie należy jednak mylić odżywiania soczewki z odżywianiem organizmu w ogóle. O soczewce mówimy na poziomie biochemicznym czy komórkowym i nie można tego łączyć z odżywianiem doustnym.
Zaćma młodzieńcza i starcza
Wbrew powszechnej opinii nie tylko starsze zwierzęta chorują na zaćmę. Czasami występuje zaćma wrodzona, która rozwija się w życiu płodowym i jest obserwowana już po urodzeniu. Wrodzona zaćma może być zarówno dziedziczna jak i nie. U zwierząt poniżej 2 roku życia występuje również zaćma młodzieńcza. Schorzenie to pojawia się także u zwierząt dorosłych oraz oczywiście u starych. Zaćma starcza jest najczęstszą odmianą, ale nie jedyną.
Choroba ta dotyka nie tylko psy rasowe, ale również mieszańce. Z tego względu trudno jest wyróżnić rasy szczególnie narażone na zaćmę. Jednak bezsprzecznie można powiedzieć, że zaćma u psów występuje częściej niż u kotów.
Zaćma to choroba powodująca zmętnienie soczewki i utrudniająca widzenie. O przyczynach i rodzajach zaćmy u psów i kotów, mówi okulista - Jakub Boguszewski.
Przykro się robi człowiekowi, gdy członek rodziny zaczyna chorować. A każdy psiak to członek rodziny. Taki nawet trochę bezbronny, którym należy się opiekować. Niestety zaćma należy do tak nietypowych chorób, które z jednej strony nie przeszkadzają w funkcjonowaniu a z drugiej jednak wprowadzają spore ograniczenia. Nasza sunia tez przez to przechodziła, wiec doskonale wiemy jak to wpływa na życie i funkcjonowanie. Weterynarz okulista Marcin Lew (wcześniej nawet nie wiedzieliśmy że jest taka specjalizacja) przeprowadził operację, która właściwie odmieniła kompletnie życie naszej suni. Różnica naprawdę zaskakuje. Warto badać nasze pupile pod tym kontem, bo nigdy nie wiadomo czy choroba już nie atakuje.